Jak rosół stał się pomidorową, czyli opowieść o ważności domowych rytuałów.

Jak rosół stał się pomidorową, czyli opowieść o ważności domowych rytuałów.

Opowieść o ważności domowych rytuałów.

W domu przyjaznym dziecku istnieją zasady, zwyczaje, rytuały, a jeśli nie istnieją zadbaj o to, aby się pojawiły, gdyż dziecku daje to poczucie bezpieczeństwa. Daje to także poczucie przynależności do rodziny, tworzy atmosferę niepowtarzalności i wyjątkowości i pomaga dziecku widzieć ją, jako wyjątkową. Tak tez jest u nas. Co niedziela w największym garnku, jaki moja kuchnia posiada powoli, z namaszczeniem godnym tylko tej zupy, pyrka dostojnie pan rosół. Z kurki z domowego chowu, wybieganej, z odpowiednia ilością tłuszczyku, który tworzy na powierzchni garnka oka tłuszczu świadczące o tym, iż dobrej  jakości rosół to jest.

Hasło niedzielnego obiadu brzmi- Kto robi najlepszy rosół na świecie? Mama!!!

I dziś o mały włos a zaburzyłabym cały nasz świat domowych rytuałów. Co prawda wakacje, czas wyjątkowy, przez to, że ciągle jesteśmy w rozjazdach na lekkim rozleniwieniu, miedzy jednym a drugim pakowaniem walizek dzieci naszych, które to przyjechawszy z koloni wybierają się na obóz, wróciwszy z obozu znów jadą na kolonię. Ale nie o tym, tylko o rosole.

Planując dzisiejszy dzień biorąc pod uwagę przyjazd dziecka „przyszywanego” w gości wpadam na pomysł, że w takim razie może rosół.  Największy łakomczuch domowy krzyczy hura, kiedy słyszy pierwszą informację o planowanych ekscesach kuchennych. Po jakichś dwudziestu minutach pyta mnie od niechcenia – mamo a jaki dzień dzisiaj, sobota czy niedziela?

– Sobota -odpowiadam spokojnie. Cisza, lecz tylko na chwilę.

– Dzisiaj sobota jest mamo?- Pyta znów niby tak sobie.

– Tak synku sobota- znów odpowiadam lekko już zaniepokojona.

Dobrze kochany myślę sobie, wygrałeś. I niedzielny rosół gotowany w sobotę doprawiam przecierem pomidorowym, zabielam śmietaną i aby naprawić swój błąd, robię sobotnią pomidorową na wywarze z niedzielnego rosołu.

Opowieścią tą, chciałam zwrócić twoją uwagę rodzicu na bardzo ważny temat. Rytuały, przyzwyczajenia i zasady.  Pamiętaj o tym, że dzieci dobrze reagują na przewidywalne schematy w swoim życiu. Nasza konsekwencja oraz schemat dnia, tygodnia czy miesiąca dają dziecku poczucie bezpieczeństwa. Kiedy są w życiu dziecka takie stałe punkty, działania, smaki czy czynności, daje to mu silny punkt oparcia. Wykorzystaj to, aby tworzyć przyjazną atmosferę w swoim domu, która pomoże ci w wychowaniu twoich dzieci.

Zmień myślenie- ćwicz cierpliwość.

Zmień myślenie- ćwicz cierpliwość.

Zmień myślenie- ćwicz cierpliwość.

Cierpliwość rodziców bez przerwy jest poddawana próbom. Będąc, na co dzień z dzieckiem, stale doświadczamy różnorakich emocji. Jedne z nich są dobre, inne nie. Z wyrażania jednych jesteśmy zadowoleni, innych sami trochę się wstydzimy.

Zmień negatywne myślenie, ucz się cierpliwości. Łatwo powiedzieć trudniej zrobić.

Oto kilka porad, które pomogą ci zachować spokój. Po pierwsze, zastanów skąd bierze się twoje emocjonalne zachowanie. Pierwsza myśl, jaka przyszła ci w tej chwili do głowy?

– Moje zachowanie jest spowodowane przez niepożądane zachowanie mojego dziecka- odpowie większość rodziców.

Jednak w rzeczywistości, jeśli troszkę bardziej się nad tym zastanowić, to twoje zdenerwowanie jest wynikiem twojego sposobu myślenia. Odbiciem tego jak ty postrzegasz napady złości swojego malucha. Przeanalizuj, jakie masz przekonania na temat złego zachowania dzieci. Czy myślisz, że dziecko nigdy nie powinno się tak zachowywać? A może, że inni będą cię uważali ze złego rodzica, który nie panuje nad swoim dzieckiem? A może uważasz, że maluch robi to specjalnie, aby cie zezłościć? Tego typu podejście sprawia, że łatwiej wpadasz w złość. Aby tego unikać po prostu zmień postrzeganie tych sytuacji. Zaakceptuj to, że wszystkie dzieci czasami się źle zachowują. Daj sobie przyzwolenie na takie zachowanie.

Nie znaczy to, że masz je akceptować. Jednak, jeśli pogodzisz się z tym, że od czasu do czasu będzie się ono zdarzało, to łatwiej będzie ci pohamować swoje zdenerwowanie i skuteczniej będziesz umiał nauczyć swoje dziecko wyrażania emocji.Jeśli sądzisz, że inni uznają cię za złego rodzica, to ponownie zastanów się, co cię obchodzi zdanie obcych ludzi. Przypomnij sobie sytuacje, kiedy to ty byłeś światkiem histerii innych dzieci. Każdemu się to zdarza i nie ma to wpływu na to, czy jesteś dobrym rodzicem czy nie.Załóżmy jednak, że po raz kolejny dałeś się ponieść emocjom. Co robić, gdy stracisz panowanie nad sobą?

Zastosuj metodę 4 kroków:

  • Przyznaj, że straciłeś panowanie nad sobą. Po pierwsze staraj się rozpoznawać sygnały, świadczące o tym, że zaraz wybuchniesz. Im prędzej zdasz sobie z tego sprawę, tym szybciej i łagodnej wyjdziesz z tego stanu.
  • Wycofaj się z zaistniałej sytuacji. W domu przejdź do innego pokoju. W miejscu publicznym, gdy nie możesz zostawić dziecka, odejdź o krok od niego i skup się na czymś. Odetchnij głęboko i spróbuj zająć myśli czymś innym, np. policz od końca do 100.
  • Ponownie przyjrzyj się sytuacji. Pomyśl o tym, co doprowadziło cie do takiego stanu i co możesz zrobić w tej sytuacji. Ale nie roztrząsaj wszystkich szczegółów.
  • Spokojnie zareaguj na sytuację, w sposób, który uznałeś za najlepszy. Staraj się zadziałać możliwie szybko, aby na jak wcześniejszym etapie załagodzić sytuację. Jeśli ponownie zaczniesz tracić nad sobą panowanie, to powtórz od nowa wszystkie kroki.

Na początku na pewno będzie ci trudno, ale konsekwentne zachowanie z twojej strony wpłynie pozytywnie również na postawę twojego dziecka.  Staraj się działać szybko, nie kieruj się przekonaniami innych, obserwuj siebie. Obserwuj i zauważaj zmiany zachodzące w dziecku, kiedy wprowadzasz zmiany w swoim zachowaniu. Pochwal siebie i dziecko.

By niejadek zjadł obiadek.

By niejadek zjadł obiadek.

I znów zacznę od pytania do ciebie rodzicu.

O co pytasz swoje dziecko, gdy odbierasz je z przedszkola lub szkoły? I sama na to pytanie odpowiem.

– Czy byłeś grzeczny?

– Co było dziś na obiad i czy wszystko zjadłeś?

Jeśli odpowiedź dziecka jest przecząca, zaczynasz wykład na temat jedzenia, często zawstydzasz swoje dziecko, straszysz lub oferujesz coś w zamian, jeśli się zobowiąże do zjedzenia posiłku następnego dnia.  I to jest duży błąd. Nie wywieraj na dziecku presji, żeby jadło coś, czego nie chce. Ucz swoje dziecko, że jedzenie służy do zaspokajania głodu. Daj wiec dziecku możliwość jego odczuwania. Nie dokarmiaj go między posiłkami, pamiętaj, słodycze czy słodki napój także dostarczają kalorii.  Nie staraj się wmawiać dziecku, idąc do babci, aby zrobiło jej wielką przyjemność zjadając wszystko, co babcia przygotuje. Jedzenie nie ma być przyjemnością, którą robimy dorosłym. Tu nic nie powinno być za coś.

Sporym wyzwaniem dla rodziców są niejadki, dlatego należy pamiętać, że dzieci jedzą dużo mniej niż dorośli.  Nie oczekuj, więc, że maluch zje porcję takiej wielkości, jak posiłek jego taty, czy starszego rodzeństwa.

Co możesz zrobić, aby pomóc swojemu niejadkowi?

  • Przygotuj mu mniejszy talerz,
  • Nakładaj mu małe porcje, w razie potrzeby dołóż dokładkę,
  • Pozwól dziecku przygotowywać z tobą posiłek,
  • Korzystaj z ofert restauracji, które bardzo często organizują warsztaty kulinarne dla dzieci.
  • Jeśli to możliwe pozwól dziecku na samodzielne komponowanie zestawów w domu np. warzyw na sałatkę, sera białego z wybranymi przez dziecko dodatkami, warzyw do zupy.
  • Nie serwuj dziecku deseru czy słodyczy dopóki nie zje głównego dania.
  • Jeśli dziecko nie chce jeść posiłków w wyznaczonych godzinach, nie proponuj przekąsek pomiędzy posiłkami.
  • Wyznacz czas posiłków, jeśli ten czas minie, a jedzenie zostanie na talerzu, to po prostu je zabierz, jako oznakę, że posiłek jest skończony.

Bardzo ważna jest także atmosfera, która panuje w waszym domu podczas posiłków. Tym, co możesz zrobić, aby to zmienić jest wprowadzenie miłej atmosfery podczas posiłków. Nie omawiaj podczas jedzenia problemów czy trudności w pracy. Małe dziecko takich tematów nie rozumie i się nudzi. A wówczas próbuje zwrócić na siebie uwagę. Poza tym, gdy omawiasz drażliwe tematy, dziecko, jeśli nawet niewiele rozumie, może przejąć od ciebie zdenerwowanie.

Zamiast tego, możesz potraktować wspólny posiłek, jako okazję do rozmów o mijającym dniu. Gdy dziecko ma kilka lat, możecie pobawić się w opowiadanie, co przyjemnego stanie się bądź stało się tego dnia.  Dbaj także o właściwe zachowanie dziecka przy stole. Podczas jedzenia starajcie się także nie oglądać telewizji czy korzystać z telefonów komórkowych. Pamiętaj, że dziecko uczy się od nas także poprzez naśladowanie zachowań. Ponadto możesz uczyć dziecko dobrych manier przy stole poprzez zabawę. Możecie bawić się w restaurację, przygotowywanie i podawanie najróżniejszych potraw, czy urządzać herbatkę dla lalek. Podczas takiej zabawy możesz dziecku tłumaczyć zasady zdrowego odżywiania oraz zasady zachowania przy stole a przy okazji przemycić do schrupania porcję warzyw lub owoców.

Jak tworzyć pozytywną atmosferę w domu, sprzyjającą rozwojowi dziecka?

Jak tworzyć pozytywną atmosferę w domu, sprzyjającą rozwojowi dziecka?

W obecnych czasach na naszych oczach zachodzi szereg zmian społecznych. Zmiany te niestety maja czasem negatywny wpływ na rodzinę i dzieci. Utrudniają budowanie pozytywnych relacji rodzic- dziecko, budowanie szacunku, odpowiedzialności, wytrwałości czy budowanie poczucia własnej wartości.

W tym zapędzonym, zmieniającym się na naszych oczach świecie powinniśmy pamiętać i dbać o kształtowanie silnych związków z naszym dzieckiem. Ogromną moc w tym procesie ma wspólna zabawa, poprzez którą możesz wzmocnić swoje relacje z nim.

Już kilka razy pisałam też o tym jak ważne jest wykorzystywanie zajęć domowych. Pamiętaj o tym i wykorzystuj te zajęcia do nawiązania dobrej współpracy ze swoim dzieckiem a także do uczenia dziecka odpowiedzialności.

Bardzo ważne jest także umiejętne okazywanie miłości. To nie tylko ciągłe mówienie „kocham Cię „. Czy wpadłeś kiedyś na pomysł, aby swojemu dziecku wyrazić swoją miłość w inny sposób? Na przykład wkładając do chlebaka z kanapkami małą karteczkę z narysowanym serduszkiem. A może włożyłeś swojemu dziecku razem z chusteczkami do kieszeni kurtki, krótki liścik, w którym napisałeś dwa, ale jak ważne słowa-kocham cię. Jeśli Ty będziesz czasami zaskakiwał swoje dziecko, uwierz mi, że i ono nauczy się Ciebie pozytywnie zaskakiwać. Dbaj o wspólne fotografie, to naprawdę dobry i sprawdzony sposób na budowanie pozytywnych relacji i więzi. Zrób dziecku prezent rodzinną fotografią, postaw w widocznym miejscu najlepiej we wspólnie wcześniej przygotowanej ramce.

Dbaj także o rodzinne tradycje i obyczaje, ponieważ dzieci je uwielbiają. Tradycje te można celebrować w różny sposób. Poprzez wspólne przygotowywanie potraw, bliskie wam dekoracje, czy też szczególne zasady spędzania czasu. Ustal pewne stałe sposoby postępowania czy tradycje, które w waszym domu będą obowiązywały. Dzieci tak jak my mają też swoje przyzwyczajenia. Szanuj je i pamiętaj, że mogą one twojemu dziecku niejednokrotnie pomóc w codziennym funkcjonowaniu.

Ważne są również relacje miedzy dorosłymi. Relacje miedzy matką, ojcem czy dziadkami. Konflikty rodzinne nie wpływają dobrze na rozwój i wychowanie dziecka.  Bardzo ważny w tym całym procesie jest ojciec, dlatego należy pamiętać, aby ojcowie dzieci czy to w małżeństwie czy po rozwodzie aktywnie uczestniczyli w życiu dziecka starając się je wspierać, pozytywnie oddziaływać i uczestniczyć w wychowaniu swojej pociechy.

Podsumowując drogi rodzicu, aby to wszystko osiągnąć, musisz wykorzystać własne doświadczenie i przykłady a nie robić dziecku jedynie wykłady. Kiedy już zadbasz i stworzysz tą pozytywną atmosferę, twoje strategie rozwiązywania problemów wychowawczych staną się skuteczniejsze i łatwiejsze do wprowadzania. I tego właśnie Ci życzę.

Pin It on Pinterest