utworzone przez Aneta Szostak-Sulewska | sty 2, 2023 | Bez kategorii
Nowy Rok na dobre rozgościł się już w naszych domach. To chyba dobry czas, by Ci osobiście podziękować.
W zeszłym roku też to robiłam, niech wiec będzie to taki nasz rytuał noworoczny.
Teks podziękowań bardzo podobny, bo to co chcę ci przekazać jest nadal aktualne, ważne i chyba wartościowe.
Tak wiec, ZA CO CHCĘ CI PODZIEKOWAĆ?
> Dziękuję Ci za to, ze jesteś tu z nami ( może od kilku dni, tygodni a może kilka lat lub miesięcy)
> Dziękuję Ci za to, że czytasz te wiadomości ( choć czasami, przy kampaniach jest ich dużo, czasem dużo za dużo ).
> Dziękuję Ci za to, że znajdujesz czas, by budować ze mną Kapeluszową społeczność.
> Dziękuję Ci za to, że byłaś ze mną w 2022 roku. Dziękuję za wszystkie dobre życzenia, wsparcie, dobre myśli.
> Dziękuję Ci za to, że znajdujesz czas, by się rozwijać, uczyć, doskonalić swój warsztat pracy i za to, że to mnie wybrałaś na swojego mentora.
Z dużą wdzięcznością dziękuję Ci za to, że jesteś tu ze mną. ❤️
Od kilku dni jak co roku dokonuję podsumowań. Analizuję statystyki strony, facebookowego fanpage, sklepu i meilingu, po to, by jeszcze lepiej zaplanować kolejny rok naszej pracy.
By zintensyfikować, te działania które są Wam potrzebne, na które licznie reagujecie a odrzucić te, które przynoszą marne efekty a kosztują nas wiele pracy.
Lepiej energię tę przeznaczyć na odpoczynek lub realizację nowych zamierzeń i planów.
Mimo wielu przeciwności, nieprzewidzianych sytuacji to był dobry rok. Rok, który mnie wiele nauczył. A jak u Ciebie?
Rok, który przy swojej końcówce zaskoczył wieloma fantastycznymi informacjami. (o tym wkrótce, jak ochłonę )
I teraz pierwsze życzenie dla Ciebie.
❤️Życzę Ci byś znalazła w sobie siłę i czas, by dokonać takiej właśnie analizy minionego roku. Z wdzięcznością podziękować za to, co bardzo dobre a odrzucić to co Cię blokuje, przeszkadza, zabiera energię.
Co zabierasz w 2023, czego nie chcesz, co chcesz zmienić i co najważniejsze jak planujesz to zrobić? Wskakuj na dzisiejszego liva, będę mówiła o realizacji celów i postanowień.
Ciekawa jestem Twoich spostrzeżeń. Jeśli chcesz podziel się nimi ze mną.
Drugie życzenie dla Ciebie na ten Nowy Rok.
Pewnie widzisz to, jak świat zmienia się na naszych oczach. Wszystkiego jest dużo, wszystko jest szybko, czasami uważności brak. Biegniemy gdzieś, gonimy za czymś, ścigamy się z czasem, którego ciągle brak.
Mam do ciebie ogromną prośbę, zatrzymaj się i spójrz dziś wieczorem w lustro, zobacz jaka jesteś wrażliwa, wartościowa, mądra, pracowita i piękna.
Twoje Ciało, Twój Umysł, Twój Duch to CUD. Zadbaj o niego w tym roku najlepiej jak potrafisz.
Zrób podstawowe wyniki badań (mamy takie 2 bezpłatne w koszyku podstawowych świadczeń, skierowanie załatwisz przez telefon), może wizyta u dentysty, mammografia, czy badanie poziomu hormonów odkładasz z tygodnia na tydzień, z miesiąca na miesiąc. No nie mów, ze wybierasz się na nie od roku!
Warto podjąć konkretne postanowienie i zadbać o zdrowie dziś. Tylko zdrowa jesteś w stanie pomóc sobie i innym.
Jak Twoje pasje? Realizujesz je, czy też czekają odłożone na później, na urlop, emeryturę. Po co czekać tak długo, znajdź przestrzeń na powrót do wędrówek po górach, szydełkowania, malowania czy tworzenia fantastycznych zapachowych świec. Tyle bezpłatnych tutoriali można dziś znaleźć w Internecie. Działaj, dziel się swoją pasją, twórz już dziś.
Trzecie ostatnie już życzenie dla Ciebie na ten Nowy Rok.
W tym zagonionym, dziwnym świecie zadbaj o relację, o tą prawdziwą z drugim człowiekiem. Dużo jest dzisiaj złości, lęku, bezsilności czy strat. Dużo bólu, żalu, gniewu. Nie rezygnuj mimo to z relacji z drugim człowiekiem.
Bądź uważna/y, dziel się z innymi uśmiechem ( prześlij jutro kilu mijanym na ulicy ludziom uśmiech i zobacz jaką ma moc), swoją dobrocią i bezinteresowną pomocą. To buduje dobro i wiarę w ludzi, w nas.
Wspieraj swoich uczniów i ich rodziców, słuchaj co mówią, przyglądaj się jak reagują, może któreś z nich potrzebuje Twojej uważności.
Znajdź czas, by z uwagą wysłuchać koleżanki z pracy, może potrzebuje tego, może chce się podzielić się z Tobą swoją troską, wątpliwością czy problemem. Zadzwoń do babci, dziadka, ciotki, od dawna nie rozmawiałaś z nią. Nie złość się na sąsiadkę, która kolejny raz chce Ci na schodach coś opowiedzieć. Mieszka sama, nie ma z kim pogadać, może warto zatrzymać się na chwilę i poświęcić jej kilka minut?
A może jest ktoś z kim chcesz od dawna porozmawiać a odwagi brak. Nie noś tego w sobie, to zbędny balast. Zadzwoń lub spotkaj się osobiście, oczyść atmosferę. Po co to nosić?
Buduj relację z drugim człowiekiem.
Wysłuchaj, przytul, przebacz, wesprzyj, obdarz uśmiechem.
Jesteśmy sobie potrzebni. Budujmy dobro w sobie.
To tyle ja. Teraz czas na Ciebie. Cały rok przed Tobą. Przestań wiec marzyć, mówić, myśleć- zacznij działać.
Jeśli czujesz potrzebę, by odpisać, zrób to śmiało.
Z wielką uważnością przeczytam to, co masz mi do napisania.
Takie są te moje życzenia na 2023 rok. Reszta w Twoich rękach.
Aneta
utworzone przez Aneta Szostak-Sulewska | paź 25, 2021 | Bez kategorii
Spotkanie z kotem Amadeuszem- ogłoszenie wyników konkursu.
Z wielką przyjemnością ogłaszamy listę szkół i przedszkoli, które wzięły udział w konkursie ogłoszonym w czasie spotkania z Łukaszem Tartasem, autorem książki dla dzieci ” O kotku Amadeuszu, czyli wiersze na małe i duże troski” i poprawnie wykonały zadanie konkursowe.
Są to:
- Szkoła Podstawowa w Komorznie-oddział przedszkolny
- Publiczna Szkoła Podstawowa im. Dionizego Czachowskiego w Stromcu- grupa 0c-4 latki i klasa 2
- Przedszkole „Pod wesołym słonkiem” nr 69 we Wrocławiu
- Przedszkole Publiczne nr 1 w Pieńsku
- Przedszkole w Trzeboszu- oddział Golina Wielka
- Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi im. Leśników Polskich w Przerytem
- Przedszkole Publiczne w Borkowie- grupa motylki
- Przedszkole Samorządowe nr 3 w Bełchatowie, grupa smerfoludki
- Przedszkole nr 9 „Sylabinka” w Warszawie
- Publiczne Przedszkole w Wąwale
- Zespół Szkolno-Przedszkolny w Polanach- klasa 3
- Szkoła Podstawowa nr 2 im. Janusza Korczaka w Nowej Rudzie – klasa 1a
- Przedszkole Publiczne nr 32 Jaś i Małgosia Włocławek
- Miejskie Przedszkole nr 1 w Ustce
Nagrody pocieszenia otrzymują
- Szkoła Podstawowa im. H. Sienkiewicza w Rzepinie,
- Publiczne Przedszkole Małego Kopernika nr 2 w Radzyminie.
Zgodnie z zapisem regulaminu, prosimy osoby zgłaszające o przesłanie pełnego adresu przedszkola/szkoły/placówki wraz z numerem telefonu kontaktowego, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników konkursu na adres kontakt@anetaszostak.pl w celu skutecznego doręczenia Wam nagród.
Wszystkim serdecznie dziękujemy za udział w naszym konkursie.
utworzone przez Aneta Szostak-Sulewska | cze 7, 2021 | Bez kategorii
Jeśli czytasz to opracowanie, najprawdopodobniej realizujesz staż, pewnie jesteś na jego ostatniej prostej. Za chwilę złożysz dyrektorowi szkoły/przedszkola/placówki swoje sprawozdanie, otrzymasz pozytywną ocenę DOROBKU ZAWODOWEGO za okres stażu. Pozwoli Ci to złożyć wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego lub egzaminacyjnego. W trakcie spotkania z komisją Twoim zadaniem będzie zaprezentowanie DOROBKU ZAWODOWEGO.
Dorobek zawodowy jako termin związany z oświatą funkcjonuje od 2000 roku, kiedy to USTAWĄ z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw wprowadzono rozdział 3a, a w nim zapis o dorobku zawodowym. Ten znaczący dorobek zawodowy miał pozwolić nauczycielom akademickim uzyskać z mocy prawa, z dniem nawiązania stosunku pracy w szkole, stopień nauczyciela kontraktowego.
Warto więc zastanowić się, czym jest dla nauczyciela ten jego DOROBEK ZAWODOWY.
Pozwól więc, że trochę Ci w tym pomogę i ukierunkuję, byś mógł nauczycielu przygotować się do zaprezentowania swojego dorobku.
Zerkając do wymagań z rozporządzenia dotyczącego awansu zawodowego, czytamy (w zależności od stopnia rozwoju zawodowego):
– poznać organizację, zadania i zasady funkcjonowania szkoły; pogłębiać znajomość przepisów prawa dotyczących organizacji, zadań i zasad funkcjonowania szkoły,
– uzyskać pozytywne efekty w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły,
-pogłębiać wiedzę i umiejętności służące własnemu rozwojowi oraz podniesieniu jakości pracy szkoły,
Szkoła /przedszkole/placówka to MIEJSCE, w którym realizujesz swoje OBOWIĄZKI ZAWODOWE.
Poszerzenie zakresu działań szkoły, wysoka jakość czy podnoszenie tej jakości to działania, które możesz realizować poprzez:
– wdrożenie projektów,
– opracowanie i wdrożenie innowacji,
– realizację napisanych przez Ciebie programów,
– opracowanie i wdrożenie eksperymentu,
– włączenie do działań szkoły rodziców,
– realizację wspólnych projektów,
– współpracę przy pozyskiwaniu sponsorów.
Czyż nie jest to Twoim dorobkiem, nauczycielu?
Kurs o prawie oświatowym z pasją i zaangażowaniem > KLIK <
Szkoła to UCZNIOWIE. To im poświęcamy najwięcej naszego czasu, energii, zaangażowania.
Jak w codziennych czynnościach wycelowanych w dobro ucznia odnaleźć swój dorobek zawodowy?
Może to są:
– sukcesy uczniów w konkursach,
– osiągnięcia uczniów, wyniki promocji, wyniki egzaminów i sprawdzianów zewnętrznych,
– zaangażowanie uczniów w realizację projektów,
– udział w kołach zainteresowań,
– współtworzenie różnych grup projektowych, gazetek, stron internetowych szkoły,
– realizowanie działań charytatywnych (np. wolontariat).
Może podejmowałaś jeszcze inne działania nakierowane na ucznia w odpowiedzi na jego potrzeby i oczekiwania?
Aby to wszystko zrealizować, zapewne doskonalisz swój WARSZTAT PRACY poprzez:
– prowadzenie zajęć otwartych dla nauczycieli,
– obserwowanie pracy innych nauczycieli,
– pełnienie różnych funkcji,
– pracę w zespołach nauczycielskich,
– udział w konferencjach,
– udział w szkoleniach, kursach,
– podejmowanie się kolejnych studiów, by poszerzyć swoje kwalifikacje.
To także jest Twój dorobek zawodowy, nauczycielu.
Dorobek zawodowy to nic innego jak rezultaty Twojej pracy na wielu płaszczyznach. Sukcesy i wyniki w nauce Twoich uczniów. Rozwój szkoły, na który wpływają Twoje działania. Stałe doskonalenie warsztatu pracy. Wzbogacanie warsztatu oraz dzielenie się materiałami, doświadczeniami z innymi nauczycielami.
Jak zaprezentować dorobek > KLIK<
Tyle z teorii. Teraz czas na praktykę.
Zaproponuję Ci trzy ćwiczenia.
Poniżej umieściłam do pobrania dodatkowe karty pracy. Wydrukuj je i wypełnij, by móc przygotować swoją prezentację dorobku
Ćwiczenie pierwsze > POBIERZ KARTY PRACY<
Wpisz w zakreślone miejsce sformułowanie OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW i wypisz wszystkie swoje działania, jakie pojawiają się w Twojej głowie. Możesz też bazować na zapisach w Twoim sprawozdaniu.
Ćwiczenie drugie
Wpisz w zakreślone miejsce sformułowanie POSZERZENIE ZAKRESU DZIAŁAŃ SZKOŁY i wypisz wszystkie swoje działania, jakie pojawiają się w Twojej głowie. Możesz też bazować na zapisach w Twoim sprawozdaniu.
Ćwiczenie trzecie
Wpisz w zakreślone miejsce sformułowanie DOSKONALENIE PRACY WŁASNEJ i wypisz wszystkie swoje działania, jakie pojawiają się w Twojej głowie. Możesz też bazować na zapisach w Twoim sprawozdaniu.
Obraz lars_nissen pixabay
utworzone przez Aneta Szostak-Sulewska | maj 28, 2021 | Bez kategorii, nauczyciel
Jak rozkwitać w Kapeluszu z Kwiatami?
Współczesny nauczyciel to człowiek, od którego się wiele oczekuje i wymaga. Nie wystarczy, że będzie specjalistą w swojej dziedzinie. Musi jeszcze znać się na metodyce nauczania, na narzędziach technologii informacyjno-komunikacyjnej, na prawie oświatowym, na pedagogice i psychologii. Nie jest trudno pogubić się w tym gąszczu zagadnień. Trzeba dodać, że polska edukacja ulega ciągłym przekształceniom, co skutkuje licznymi zmianami. Nauczyciel musi być niezwykle elastyczny, by potrafił szybko dostosować się do nowych zasad. Na szczęście w tej trudnej sytuacji nie jest zdany sam na siebie. To właśnie po to został powołany Kapelusz z Kwiatami, by towarzyszyć nauczycielom w ich drodze zawodowej. Tutaj otrzymasz wsparcie, wskazówki, zainspirujesz się, przekonasz się, że warto iść nowymi ścieżkami, upewnisz się, że to, co robisz, czyni Cię wyjątkową osobą.
Kto chodzi w Kapeluszu, czyli jak to działa?
Kapelusz z Kwiatami to dzieło Anety Szostak-Sulewskiej, które łączy w sobie szkolenia, porady, konsultacje, ogólnopolską telewizję AwansTV, wydawnictwo oraz Strefę Rozwoju Nauczyciela. Z tego wynika, że jest to kompleksowe miejsce dla każdego nauczyciela. Ten, który zaczyna swoją drogę zawodową, potrzebuje wsparcia, pomocy, porad, wskazówek – i tutaj je otrzyma. Ten, który jest już doświadczony, potrzebuje motywacji do dalszego rozwoju oraz inspiracji – on również przekona się, że w Kapeluszu i jemu jest do twarzy. Faktem jest, że duża część działań Kapelusza z Kwiatami skupiona jest na kwestiach dotyczących awansu zawodowego nauczyciela, jednak należy podkreślić, że osoby, które już zeszły ze ścieżki awansu, znajdą tutaj wiele inspiracji i podpowiedzi dla siebie.
Na ten moment Kapelusz z Kwiatami zrzesza około 50 tysięcy nauczycieli, a to oznacza 50 tysięcy nauczycielskich historii i kilka razy tyle ciekawych pomysłów na awans, innowacje, metody… Przecież Kapelusz z Kwiatami to arena wymiany doświadczeń i wskazówek, co jest TOP w dzisiejszej edukacji. Masz prawo nie czuć się pewnie wśród tylu przepisów i zmian. Tę pewność możesz osiągać z nami.
Masz to pewne jak… w Kapeluszu
Co takiego zapewnia Kapelusz z Kwiatami? Bez wątpienia najwyższą jakość i to na każdym polu działania. W Kapeluszu z Kwiatami masz pewne, że:
– otrzymasz pomoc,
– będziesz zorientowana w najnowszych kierunkach edukacji,
– będziesz zorientowana w zmianach w prawie oświatowym (i w konsekwencjach tych zmian),
– będziesz stawiać zdecydowane kroki na ścieżce awansu zawodowego,
– odnajdziesz życzliwych ludzi, którzy rozumieją, że masz prawo czegoś nie wiedzieć,
– poczujesz się jak w gronie najlepszych przyjaciół,
– przekonasz się, że potrafisz,
– zainspirujesz się,
– zrozumiesz, że jesteś potrzebna i wyjątkowa,
– przestaniesz mieć wątpliwości i przestaniesz się bać.
AwansTV
Tempo zmian w zakresie awansu zawodowego nauczycieli jest zawrotne. Łatwo pogubić się w tych starych i nowych zasadach. Jest w sieci takie miejsce, gdzie w każdy poniedziałek o godzinie 19.00 można posłuchać wskazówek na ten temat. Każdy poniedziałek przynosi nową dawkę wiedzy o awansie, co przekłada się na większą pewność siebie, przekonanie, że zmierzamy w dobrym kierunku, potwierdzenie, że dobrze myślałyśmy. Oprócz otrzymywania niezbędnych informacji, podczas AwansTV przechodzimy swoistą terapię. Przyznacie, że niezwykle wspierająco działa na nas, gdy ktoś, w momencie naszych wątpliwości, powie, że idziemy w dobrym kierunku. I na pewno podnosimy poczucie własnej wartości, gdy ktoś pochwali nasze pomysły. Wiele razy miałam tak, że walczyłam z poczuciem bezsensowności awansu zawodowego. Momentami miałam wrażenie, że muszę udowadniać, że coś potrafię. Towarzyszyły mi wtedy różne, niestety zawsze negatywne, emocje: od złości nawet po uczucie upokorzenia. Co mi pomagało? Poniedziałkowe terapie w AwansTV. Z ekranu słyszałam „Dasz radę”, a komentarze upewniały mnie w tym, że nie tylko ja tak myślę, że nie tylko ja mam chwilę zwątpienia, że nie tylko ja stresuję się sprawozdaniem. Przyznacie, że dobrze mieć życzliwych towarzyszy w tej drodze awansowej. Wtedy łatwiej i przyjemniej dążyć do celu.
O prawie oświatowym z pasją i zaangażowaniem
Jednym z istotniejszych elementów awansu zawodowego nauczyciela jest znajomość prawa oświatowego. Nie jest łatwo posiąść tę wiedzę. Wielokrotnie zaznaczałam tutaj zawrotne tempo zmian przepisów związanych z oświatą. Ten brak stabilizacji prawnej powoduje zagubienie i ciągłą niepewność, czy dany akt nadal obowiązuje. Potrzebny jest prawdziwy mistrz, który przeszedł tę niełatwą drogę sam, i jest gotowy przeprowadzić nią innych, objaśniając jej zawiłości. Takiego mistrza odnalazłam w grupie O prawie oświatowym z pasją i zaangażowaniem. Szczerze przyznam, że do grupy dołączałam na zasadzie „sprawdzam”. O ile wierzyłam, że do prawa oświatowego można podejść z zaangażowaniem (uważałam, że inaczej tych papierków czytać się nie da), o tyle nie wierzyłam, że można robić to z pasją. I w tej kwestii moje powątpiewanie okazało się niesłuszne. Otóż, przekonałam się, że są osoby, które prawo oświatowe naprawdę kręci, które czerpią (niepojętą przeze mnie) radość z wczytywania się w te artykuły, paragrafy… Dla mnie najważniejsze było to, że wreszcie ktoś mi pokazał, że to nie jest takie trudne, że można to objąć ludzkim rozumem i że istnieją specjalne bazy, w których odnajdę posegregowane i uaktualnione akty.
Strefa Rozwoju Nauczyciela
Istnieje również miejsce, które wpływa na wszechstronny rozwój nauczyciela. Tam osoby związane ze szkolnictwem pracują nad sobą, doskonalą warsztat pracy, spotykają się ze specjalistami, otrzymują gotowe materiały, mają dostęp do webinarów, do zamkniętej grupy…. Można by długo wymieniać… Istnieje jeden problem – nie wszyscy potrafimy brać. Ty też tak masz, że gdy ktoś oferuje Ci dużo, to nie wiesz, co i ile wziąć? Doskonale Cię rozumiem. Ja jednak w samą porę posłuchałam starej polskiej zasady: „Jak dają, trzeba brać” i zaczęłam czerpać pełnymi garściami. Doszło do tego, że ze Strefy Rozwoju Nauczyciela korzysta cała moja rodzina. Jak to możliwe? Jestem związana ze szkołą ponadpodstawową, więc z zasady nie są mi przydatne webinary o nauczaniu przedszkolnym lub artykuły dotyczące Dnia Ziemi (Strefa obejmuje wszystkie poziomy nauczania). Okazuje się, że ta zasada upadła, ponieważ jestem nie tylko nauczycielką nastolatków, ale również mamą dzieci w wieku przedszkolnym. Nie muszę Ci na pewno opowiadać, jaką frajdą dla moich pociech było cudowne popołudnie spędzone przy wycinaniu szablonów pobranych ze Strefy Rozwoju Nauczyciela oraz tworzenie z nich pracy plastycznej. Teraz z niecierpliwością czekamy na kolejne artykuły z szablonami. Nawet robimy zakłady, jakiego święta będzie dotyczyła następna praca.
Co znajdziesz w Strefie Rozwoju Nauczyciela? Wskakuj tu by się dowiedzieć > KLIK<
Wydawnictwo Edukacyjne Kapelusz z Kwiatami
Przed chwilą pisałam o tym, że musimy nauczyć się brać. Mówiłam tak w kontekście Strefy Rozwoju Nauczyciela, w której jest mnóstwo nauczycielskich (metodycznych, szkoleniowych itp.) cudowności. W Kapeluszu z Kwiatami jest również przestrzeń dla tych, którzy chcą się dzielić, chcą dać innym coś od siebie. Oczywiście mogą to zrobić również w Strefie, w grupach przynależnych do Kapelusza z Kwiatami, ale mogą to zrobić też w wielkim stylu, z przytupem w Wydawnictwie Edukacyjnym Kapelusz z Kwiatami. To miejsce dla tych, którzy mają głowę pełną pomysłów, którzy marzą o własnej publikacji, którzy chcą inspirować innych… Mam przeczucie, że to miejsce dobre dla Ciebie. Tutaj zaczął się akt II mojej historii z Kapeluszem z Kwiatami…
Pierwszy, opisany powyżej, to ten, kiedy byłam obserwatorem i uczestnikiem z zewnątrz. Drugi to ten, który trwa i który zapisany jest na szczególnych kartach mojego zawodowego życia. I pomyśl, że to wszystko jest na wyciągnięcie Twojej ręki. Co jest potrzebne? Świadomość, że w Polsce jest ponad pół miliona nauczycieli. A dlaczego akurat ta świadomość jest potrzebna? Ponieważ wtedy będziesz wiedziała, że musisz dać o sobie znać, wychylić głowę i pozwolić nam siebie dostrzec. Na pewno zauważyłaś, że lubię stare powiedzonka, ale jedno w XXI wieku na pewno się nie sprawdza, mianowicie: „Siedź w kącie, a znajdą cię”. Nie siedź w kącie! Powiedz nam o sobie i w dalszą zawodową drogę idź z nami!
Jak na pewno dostrzegłaś, Kapelusz z Kwiatami to nauczycielska baza, to miejsce, w którym zaspokojone zostaną wszystkie zawodowe potrzeby nauczycieli. To miejsce, w którym od niepewnie stąpającego po ścieżce awansu stażysty stajesz się pewnym siebie specjalistą. Tutaj dokonujesz zmiany w postrzeganiu siebie jako nauczyciela. Przekonujesz się, że jesteś ważna, potrzebna, wyjątkowa. Bądź kwiatem polskiej edukacji i rozkwitaj w Kapeluszu z Kwiatami!
Małgorzata Wiśniewska-Olejnik
szefowa Wydawnictwa Edukacyjnego Kapelusz z Kwiatami
Obrazek wyróżniający Gabriele M. Reinhardt z Pixabay
utworzone przez Aneta Szostak-Sulewska | maj 8, 2018 | Bez kategorii
Bezpieczny pies to twoje bezpieczne dziecko.
Ze względu na to, iż najczęstszymi ofiarami pogryzień przez psy są dzieci, chciałam dziś przybliżyć temat bezpiecznych kontaktów psów i dzieci. Jako trener profilaktyki pogryzień rozmawiam z dziećmi, rodzicami i nauczycielami na ten temat i zauważyłam, iż funkcjonuje wiele mitów dotyczących kontaktów z psem. Pierwszy i najistotniejszy błąd jest taki, że bardzo często zapominamy o psich potrzebach. Pies oprócz potrzeby regularnego karmienia i dostępu do świeżej i czystej wody potrzebuje także bezpiecznego miejsca w domu do spania i wypoczynku. Potrzebuje naszego zainteresowania w czasie spacerów jak również stałej opieki weterynaryjnej oraz zabiegów pielęgnacyjnych. I to są podstawowe potrzeby, którym każdy właściciel czworonoga powinien sprostać. Pies potrzebuje także, abyśmy nauczyli się z nim „rozmawiać”, bo to na człowieku ciąży odpowiedzialność za prawidłowe relacje z psem. Obraz psa jest mocno uczłowieczony z lekką disnejowską nawet nutą, z ubrankami i gadżetami, przez co tworzymy w głowach naszych dzieci zafałszowany wizerunek psa. Wiele dzieci chce także traktować psy jak żywe maskotki, na co my dorośli w żaden sposób nie powinniśmy pozwalać.
Jeżeli nauczymy dzieci prawidłowych postaw w kontakcie z psem, zwiększamy szansę na to, że pies będzie się w tym kontakcie czuł komfortowo, co oznacza, że nie będzie miał potrzeby reagowania w agresywny sposób.
Jeżeli w domu, w którym jest pies jest także małe dziecko, pamiętaj- małe dzieci wykonują wiele bardzo szybkich ruchów wydając przy tym nie zawsze zrozumiałe dla psa piskliwe odgłosy, co może być dla czworonoga nieprzewidywalne i może wywoływać lęk. Nie pozostawiaj małego dziecka i psa samych, nie pozwalaj dziecku ciągać psa za łapę, ucho, ogon, siadać na psie, czy wkładać ręki do psiego pyska. Nie pozwalaj również małemu dziecku zbliżać się do psiej miski czy legowiska. Jeżeli pies wysyła sygnały ostrzegawcze- warczy, stawia sierść, nieruchomieje, tuli uszy, oblizuje nos, odwraca się, przyjmuje skuloną pozycję ciała, nie strofuj w takich sytuacjach psa tyko zabierz dziecko i jeśli to możliwe, zwróć jego uwagę na zachowanie, które spowodowało taką reakcję psa. Każda taka sytuacja może zakończyć się pogryzieniem dziecka przez psa. Pamiętaj pies wysyłał sygnały ostrzegawcze. Nawet najspokojniejszy pies jest w takich sytuacjach nieprzewidywalny.
W kontaktach z psem można przewidzieć sytuacje, w których zwiększone jest ryzyko pogryzienia. Są to sytuacje, kiedy:
- Pies nie jest nam znany i spaceruje bez właściciela- pod żadnym pozorem nie zbliżamy się do takiego psa i nie próbujemy go głaskać. Uczul na to swoje dziecko.
- Pies je i nie należy mu w tym przeszkadzać. Pod żadnym pozorem nie należy zabierać psu miski w czasie, kiedy spożywa posiłek.
- Pies śpi i nie należy mu w tym przeszkadzać. Gwałtowne budzenie psa może wzbudzić jego lęki i zakończyć się agresywnym zachowaniem czworonoga.
- Pies odchodzi, dając nam do zrozumienia, że nie jest zainteresowany kontaktem z nami a my za nim biegniemy, nawołujemy. Nie należy się tak zachowywać, gdyż może to wzbudzić lęk psa i agresywną reakcję.
- Głaskanie psa. Pamiętaj, zawsze zapytaj właściciela czy możesz pogłaskać psa zanim to zrobisz.
- Pies pilnuje terenu a my go drażnimy stukając po ogrodzeniu. Pamiętaj, takie ogrodzenie może być dziurawe a rozdrażniony pies bardzo niebezpieczny.
W kontaktach z psem wskazane jest, aby:
- Podchodzić do psa spokojnym krokiem, lekko po łuku.
- Jeśli chcesz pogłaskać psa- zapytaj właściciela czy możesz.
- Jeżeli właściciel psa wyraził zgodę, nie nachylaj się nad psem tylko kucnij przy nim, pozwól psu cię obwąchać i spokojnie go pogłaszcz. Jeśli właściciel psa odmówił, uszanuj to i spokojnym krokiem odejdź.
- Jeśli jesteś właścicielem psa, ucz się odczytywać sygnały ostrzegawcze i informacyjne, jakie wysyła pies.
- Nie obejmuj psa, żaden pies tego nie lubi.
Pamiętaj pies jest nieprzewidywalny, ale zanim ugryzie zawsze wysyła sygnały ostrzegawcze, które my dorośli bardzo często bagatelizujemy. I nie należy tu straszyć dziecka psem a jedynie przekazać prawdziwe informacje o psie z poszanowaniem jego potrzeb i zachowań. Jeśli nauczysz swoje dziecko takich bezpiecznych zachowań, zminimalizujesz ryzyko znalezienia się dziecka w sytuacji ryzykownej z udziałem psa.
Jeżeli chcesz abym w placówce edukacyjnej przeprowadziła akcje informacyjną czy program profilaktyczny „Bezpieczny pies = bezpieczne dziecko”, napisz do mnie poprzez formularz kontaktowy na stronie kontakt
utworzone przez Aneta Szostak-Sulewska | sie 9, 2017 | Bez kategorii, dziecko, rodzic
I znów zacznę od pytania do ciebie rodzicu.
O co pytasz swoje dziecko, gdy odbierasz je z przedszkola lub szkoły? I sama na to pytanie odpowiem.
– Czy byłeś grzeczny?
– Co było dziś na obiad i czy wszystko zjadłeś?
Jeśli odpowiedź dziecka jest przecząca, zaczynasz wykład na temat jedzenia, często zawstydzasz swoje dziecko, straszysz lub oferujesz coś w zamian, jeśli się zobowiąże do zjedzenia posiłku następnego dnia. I to jest duży błąd. Nie wywieraj na dziecku presji, żeby jadło coś, czego nie chce. Ucz swoje dziecko, że jedzenie służy do zaspokajania głodu. Daj wiec dziecku możliwość jego odczuwania. Nie dokarmiaj go między posiłkami, pamiętaj, słodycze czy słodki napój także dostarczają kalorii. Nie staraj się wmawiać dziecku, idąc do babci, aby zrobiło jej wielką przyjemność zjadając wszystko, co babcia przygotuje. Jedzenie nie ma być przyjemnością, którą robimy dorosłym. Tu nic nie powinno być za coś.
Sporym wyzwaniem dla rodziców są niejadki, dlatego należy pamiętać, że dzieci jedzą dużo mniej niż dorośli. Nie oczekuj, więc, że maluch zje porcję takiej wielkości, jak posiłek jego taty, czy starszego rodzeństwa.
Co możesz zrobić, aby pomóc swojemu niejadkowi?
- Przygotuj mu mniejszy talerz,
- Nakładaj mu małe porcje, w razie potrzeby dołóż dokładkę,
- Pozwól dziecku przygotowywać z tobą posiłek,
- Korzystaj z ofert restauracji, które bardzo często organizują warsztaty kulinarne dla dzieci.
- Jeśli to możliwe pozwól dziecku na samodzielne komponowanie zestawów w domu np. warzyw na sałatkę, sera białego z wybranymi przez dziecko dodatkami, warzyw do zupy.
- Nie serwuj dziecku deseru czy słodyczy dopóki nie zje głównego dania.
- Jeśli dziecko nie chce jeść posiłków w wyznaczonych godzinach, nie proponuj przekąsek pomiędzy posiłkami.
- Wyznacz czas posiłków, jeśli ten czas minie, a jedzenie zostanie na talerzu, to po prostu je zabierz, jako oznakę, że posiłek jest skończony.
Bardzo ważna jest także atmosfera, która panuje w waszym domu podczas posiłków. Tym, co możesz zrobić, aby to zmienić jest wprowadzenie miłej atmosfery podczas posiłków. Nie omawiaj podczas jedzenia problemów czy trudności w pracy. Małe dziecko takich tematów nie rozumie i się nudzi. A wówczas próbuje zwrócić na siebie uwagę. Poza tym, gdy omawiasz drażliwe tematy, dziecko, jeśli nawet niewiele rozumie, może przejąć od ciebie zdenerwowanie.
Zamiast tego, możesz potraktować wspólny posiłek, jako okazję do rozmów o mijającym dniu. Gdy dziecko ma kilka lat, możecie pobawić się w opowiadanie, co przyjemnego stanie się bądź stało się tego dnia. Dbaj także o właściwe zachowanie dziecka przy stole. Podczas jedzenia starajcie się także nie oglądać telewizji czy korzystać z telefonów komórkowych. Pamiętaj, że dziecko uczy się od nas także poprzez naśladowanie zachowań. Ponadto możesz uczyć dziecko dobrych manier przy stole poprzez zabawę. Możecie bawić się w restaurację, przygotowywanie i podawanie najróżniejszych potraw, czy urządzać herbatkę dla lalek. Podczas takiej zabawy możesz dziecku tłumaczyć zasady zdrowego odżywiania oraz zasady zachowania przy stole a przy okazji przemycić do schrupania porcję warzyw lub owoców.
