Nauczyciel – człowiek, który wie.
Nauczyciel – człowiek, który wie.
Często słyszymy, mówimy – to dobry nauczyciel. Dobry, czyli jaki? Co jest miarą tego DOBRY?
Czy to, że dbam o rozwój dzieci?
Czy to, że stale rozwijam swój warsztat pracy?
A może to, że przechodzę przez trudną ścieżkę awansu zawodowego, udowadniając spełnienie poszczególnych stawianych tam wymagań?
Gdy zerkniesz w zapisy rozporządzenia w sprawie awansu zawodowego, przeczytasz, że nauczyciel powinien poznawać, uczestniczyć, obserwować, doskonalić, prowadzić, podejmować, realizować, pogłębiać.
Od nauczyciela wymaga się: uzyskania efektów, różnych umiejętności, znajomości przepisów prawa oświatowego, znajomości różnorodnych metod (w tym aktywizujących), umiejętności posługiwania się narzędziami multimedialnymi, umiejętności rozpoznawania potrzeb rozwojowych uczniów.
Jak to zrobić, jak temu sprostać, jak to wszystko w miarę dobrze przyswoić, wdrożyć, zastosować?
Pracując z Wami już od ponad czterech lat, spotykam się z różnymi sytuacjami.
I z pełną odpowiedzialnością za napisane tu słowo, mogę podzielić Was na trzy grupy:
- Nauczyciele, którzy wiedzę teoretyczną przełożyli już na działania praktyczne. Potrafią zaplanować i przeprowadzić z sukcesem proces edukacyjny, realizować projekty, wdrożyć program czy innowację. Umiejętnie poruszają się w gąszczu przepisów prawa oświatowego. Czasami nie są czegoś pewni. Dopytają, wdrożą i z sukcesem podążają dalej po swej nauczycielskiej ścieżce.
- Nauczyciele, którzy posiadają wiedzę teoretyczną, ale potrzebują wsparcia, pomocy, ugruntowania działań. Są otwarci na wprowadzanie dobrych praktyk. Nie zawsze otrzymują wsparcie i pomoc w najbliższym szkolnym/przedszkolnym/placówkowym środowisku. Nie są pewni swoich kompetencji. Chcą jednak te kompetencje rozwijać, uczestniczą w szkoleniach. Z pełną świadomością wybierają szkolenia oraz edukatorów. Edukują się również sami.
- Nauczyciele, którzy wchodzą do zawodu, posiadają wiedzę teoretyczną. Potrzebują wsparcia i pomocy. Nie zawsze otrzymują to wsparcie od dyrektorów czy opiekunów stażu. Są na początku drogi zawodowej i czują się bardzo niepewnie w tym, co robią na co dzień. Posiadają ogromne pokłady dobrych chęci, entuzjazm młodzieńczy. I to napędza ich do poszukiwań, do rozwoju. Pytają o wszystko, upewniają się, zgłębiają.
Zawód nauczyciela jest bardzo wymagającym zawodem. Do naszych zadań należy przecież:
Dbałość o wszechstronny rozwój ucznia/wychowanka.
Organizowanie procesu edukacyjnego, pobudzanie aktywności poznawczej ucznia/wychowanka.
Ocena, kontrola bieżąca przyrostu wiedzy ucznia.
Korzystanie w czasie tego procesu z wielu metod, w tym z metod aktywizujących ucznia.
W obecnej sytuacji w sposób szczególny wykorzystywanie, zwłaszcza w czasie prowadzenia zajęć, narzędzi multimedialnych.
Podejmowanie działań o charakterze opiekuńczym, wychowawczym, diagnostycznym.
Podejmowanie owocnej współpracy z rodziną ucznia/wychowanka.
Współpraca ze środowiskiem lokalnym, szukanie nici porozumienia oraz jednolitych działań na rzecz ucznia.
I co najważniejsze stałe organizowanie pracy własnej tak, by móc sprostać tym wszystkim zadaniom; stałe doskonalenie swoich kompetencji zawodowych i osobistych.
Wychodząc naprzeciw tym właśnie potrzebom nauczycieli, stworzyłam Strefę Rozwoju Nauczyciela, gdzie znajdą miejsce ci, którzy:
- chcą doskonalić swój warsztat pracy i chcą wiedzę teoretyczną przełożyć na dobre praktyki w ramach działań edukacyjnych, opiekuńczych czy wychowawczych,
- rozwijają swój warsztat pracy w trakcie trwania awansu zawodowego,
- podjęli się pełnienia funkcji dyrektora, są „młodzi stażem dyrektorskim”, podjęli się trudu kierowania placówką oświatową (Uwierz mi, dzięki wiedzy zgromadzonej tylko w webinarowych spotkaniach, jesteś w stanie wdrożyć wiele dobrych praktyk w swojej szkole/przedszkolu/placówce),
- chcą doskonalić swój warsztat pracy, rozwijając własną działalność edukacyjną.
I przejdźmy teraz do kompetencji, jakie będziemy w czasie pracy w Strefie Rozwoju Nauczyciela doskonalić.
Wśród nich na pierwszym miejscu stawiam organizację pracy własnej. To Ty będziesz zarządzać swoim czasem i decydować, co w pierwszej kolejności zrobisz. Sama/sam ułożysz swoją ścieżkę, po której będziesz poruszać się po Strefie. To Ty zadecydujesz, co najpierw zwiedzasz: webinary?, gotowe materiały a może artykuły? To Ty zadecydujesz, czy zagłębisz się w architekturę Strefy, czy pobieżnie obejrzysz edukacyjny e-obiekt. Z biblioteki webinarowej, którą dla Ciebie udostępniłam, będziesz mogła/mógł wybierać te materiały, które są Ci obecnie potrzebne. Jak widzisz, to, ile weźmiesz od nas dla siebie, zależy tylko od Ciebie!
Gdy wejdziesz do Strefy Rozwoju Nauczyciela, doskonalić będziemy Twoją gotowość do ciągłego rozwoju. Już ją wykazałaś/wykazałeś, ponieważ jesteś członkiem Strefowej społeczności. Mówią, że najtrudniejszy pierwszy krok. Masz go już za sobą! Teraz już będzie z górki. Ale pamiętaj, „z górki” oznacza, że zwiększa się prędkość. Mam nadzieję, że się jej nie przestraszysz i będziesz śmiało szusować między tyczkami edukacyjnych zagadnień, po kolei je zaliczając. Mam też nadzieję, że slalomem tym pojedziesz od startu do mety, czyli od dziś do końca Twojego abonamentu. Jeśli dotrwasz do mety, przekonasz się, że posiadasz ważną cechę – konsekwencję w działaniu.
W trakcie naszych spotkań w Strefie Rozwoju Nauczyciela pracować będziemy też nad budowaniem Twojej nauczycielskiej (i nie tylko) pewności siebie. To przełoży się na wiele pozytywnych zmian, jakie się w Tobie dokonają. Zbudujesz swój autorytet, będziesz pewniej stawiać swoje tezy, będziesz stawać się ekspertem, który wie, co chce w edukacji osiągnąć
i wie, jak to zrobić!
Zależy mi także bardzo na tym, by Twoja wiedza teoretyczna przełożyła się na wiedzę praktyczną, co pozwoli Ci wdrażać w szkolne/przedszkolne/placówkowe życie dobre praktyki w edukacji.
Spotkania nasze będą miały charakter dobrowolnego udziału, sięgania do wypracowanych już materiałów. Będę Cię naprowadzała, będę wspierała, wyjaśniając, doprecyzowując… Najkrócej mówiąc, po prostu będę dla Ciebie.
Jestem przekonana, że widzisz, ile można w Strefie zyskać i osiągnąć. Jedyne, co mi pozostaje, to prosić Cię o zaufanie. Chcę Ci towarzyszyć w Twojej drodze rozwoju zawodowego, chcę Ci pomóc, chcę Ci przekazać to, co mnie dano i czego sama się nauczyłam. Mówią, że „młodzi biegną szybko, starzy znają drogę”. Choć nie uważam się za starowinkę, znam drogę… drogę awansu, drogę edukacji… Możemy iść nią razem! Z Twoją energią i moim doświadczeniem zdobędziemy szczyty!
Tym, którzy już dołączyli do Strefy Rozwoju Nauczyciela, dziękuję za zaufanie. Tych którzy się zastanawiają, zapraszam serdecznie do Strefy Rozwoju Nauczyciela >KLIK<
